نقش خانواده در آموزش کودک پیش دبستانی

خانواده اولین مکان برای رشد و نمو و همچنین تربیت کودک است. والدین اولین کسانی هستند که با کودک در ارتباطند. به همین جهت روش برقرار کردن ارتباط درست والدین با کودک بسیار مهم است. آموزش کودکان پیش دبستانی و نقش خانواده در این آموزش هدف اصلی ما در این مطلب است. با ما همراه باشید تا راه های برقرار کردن ارتباط صحیح را بیاموزید.
 

ایجاد آرامش در فضای خانه و خانواده

در فضای استرس زا و تشنج آور، آموزش و تحصیل باکیفیت امری محال است. هنگامی که کودک فضای خانه را تشنج زا می بیند، نمی تواند به درستی آموزش های لازم را دریافت کند. می توان گفت اولین قدم در ارتباط موفق بین والدین و کودک، ایجاد بستر آرامش است.
 

تکریم و احترام شخصیت کودک پیش دبستانی

احترام به کودکان موجب می شود شخصیت آنها به درستی شکل گرفته و رفتار محترمانه متقابلی با پدر و مادر داشته باشند. با احترام به کودک، شخصیت او رشد کرده و اعتماد به نفس او شکل می گیرد.
 

ایجاد روابط متقابل بین والدین و فرزندان

باید به کودکان خود فرصت صحبت کردن داده و اجازه دهید تا عقاید خود را بگوید. ابراز عقیده موجب افزایش اعتماد به نفس کودک شده و در رشد شخصیت وی تأثیرگذار است. نیازهای فرزند خود را شناخته و انتظارات او را تا حد معقولی برآورده کنید. باید با فرزند خود دوست باشید ولی او را لوس بار نیاورید که کودکان لوس از معضلات جامعه هستند.
 

ارتباط خود را با مربیان مدرسه حفظ کنید

اگر پدر و مادر با اولیای مدرسه در تماس بوده و با آنها مشورت کنند، می توانند بسیاری از مشکلات فرزندان خود را برطرف سازند. از جهت دیگر ارتباط با اولیای مدرسه موجب می شود که شما از مشکلات فرزند خود در مدرسه مطلع باشید.

پرورش خلاقیت و کنجکاوی کودکان

به سوالات کودک خود با صبر و حوصله و به درستی پاسخ گویید. اجازه دهید که فرزندتان سوالات خود را بپرسد. البته به این نکته توجه داشته باشید که پاسخ سوالات او را به آسانی در اختیارش قرار ندهید و اجازه دهید تا خودش نیز به تفکر بپردازد. هیچ گاه اطاعت محض از کودک خود را نخواهید زیرا شخصیت او رشد نخواهد کرد. الگوبرداری کودک از پدر و مادر کار اشتباهی نیست ولی دنباله روی محض او را خلاق تربیت نمی کند. از کودک خود نخواهید که مانند شما فکر کند زیرا این روش یک آموزش آزادانه و اختیاری نیست.
 

همیشه به دنبال پیشرفت فرزندتان در تمام زمینه ها باشید

پیوسته انتظار رشد و پیشرفت کودک را در کلیه زمینه ها داشته باشید و به او این مطلب را گوشزد کنید. کودک را در کلیه امور مانند تحصیل، ارتباطات اجتماعی، ورزشی و هنری تشویق کنید و بگویید من خوشحال هستم که تو بهتر از قبل در امور خود عمل می کنی.

تشویق و تنبیه را به درستی انجام دهید

هیچ گاه از تنبیه های بدنی استفاده نکرده و قهر کردن طولانی مدت هم توصیه نمی شود. هنگام تشویق به کارهای شایسته او پاداش معقولی داده و در مواقع تنبیه امتیازات او را حذف کنید. برای مثال کودک شما قرار است که آخر هفته شهربازی برده شود، ولی به دلیل کار اشتباه این امتیاز از او گرفته می شود. به عنوان تنبیه هیچ گاه او را تحقیر نکنید؛ باید او بداند که انسانی ارزشمند است ولی به دلیل سرزدن عمل خطا، مورد تنبیه قرار گرفته است.  
 

کاهش اضطراب از شکست خوردن در کودک پیش دبستانی

والدین هرگز نباید از فرزندان خود کمال هر چیزی را طالب باشند. به عبارت دیگر فقط نمره بیست خوب است. با این روش تربیتی کودک شما دائما اضطراب شکست داشته و عملکرد او درست نیست. اضطراب ایام امتحانات از این امر ناشی می شود.

کودک را در انتخاب هدف و برنامه ریزی یاری کنید

 باید کودک شما هدفمند و منظم باشد. اگر از سنین پایین فرزندان خود را به نظم تشویق کنید در سنین بالاتر هم به همان روش عادت می کند. در مورد انتخاب هدف هم همین روش جواب می دهد. اگر فرزند کوچک شما به این امر عادت کند که همیشه یک هدف را دنبال کند، در آینده نیز می تواند انسان موفقی باشد.
 

جمع بندی
در این مطلب به روش های برقرار کردن ارتباط والدین با کودکان پرداختیم و نقش خانواده را در زمینه آموزش کودک پیش دبستانی متذکر شدیم. نکات مورد توجه در این مطلب عبارت بودند از:
•    فضای آرامش بخشی در خانواده ایجاد کنید.
•    اجازه ابراز عقیده به فرزند خود بدهید.
•    ارتباط با معلمان و مربیان مدرسه را حفظ کنید.
•    از لوس کردن کودک بپرهیزید و لی انتظارات او را تا حد منطقی برآورده کنید.
•    کودک پیش دبستانی را در انتخاب هدف و برنامه ریزی یاری کنید.
•    انتظار پیشرفت از او داشته ولی ترس از شکست را در او کاهش دهید.
•    تشویق و تنبیه کودک را به صورت منطقی اعمال کنید.